മതിലുകള്‍ നമ്മള്‍ പടുത്തുയര്‍ത്തവേ
മനസ്സുകള്‍ തമ്മിലകന്നു പോകയോ
മനുഷ്യബന്ധങ്ങള്‍ പരസ്പരം തീര്‍ത്ത
മതിലുകള്‍ക്കുള്ളിലെരിഞ്ഞുതീരവേ
അകലെയാകയാണയലത്തുള്ളവര്‍
മുഖാമുഖം കാലറിയാതാവുന്നു
പരസ്പരമൊരുചിരിപകുത്തിടാന്‍
മരവിപ്പിന്‍ മനം മറന്നുപോകുന്നു.
തിരക്കിലിന്നുനാമൊഴുകി നീങ്ങവേ
മനസ്സാക്ഷിയുള്ളിലുണര്‍ന്നു തേങ്ങുന്നു
മതിലിനപ്പുറം മനുഷ്യത്വം തേടി
അലയുന്നു ചില ദുരിത ജന്മങ്ങള്‍
അവരതു വാങ്ങി, ഇവര്‍ ഇതു വാങ്ങി
അതിലും നല്ലതൊന്നെനിക്കുവാങ്ങണം
മനം കലമ്പലോടയല്‍പക്കം നോക്കി
എതിര്‍കണക്കുകള്‍ പെരുക്കിനോക്കവേ
ഇടയില്‍ നില്‍ക്കുമീ ഉയര്‍ന്ന വന്‍മതില്‍
കനത്ത കൂരിരുള്‍ പരത്തിചുറ്റിലും.
തിരക്കുകൂട്ടി നാം നടപ്പുപിന്നെയും
കരത്തിലാക്കണം നിറയെ നേട്ടങ്ങള്‍
അതിന്നിടയിലായ് മറന്നുപോകയോ
മനം കുളിര്‍പ്പിക്കും മനുഷ്യനന്മകള്‍.
ഹൃദയബന്ധത്തിന്നിഴമുറുക്കുന്ന
പരസ്പരസ്നേഹസുധാകണികകള്‍
വ്യഥിതകാലത്തിന്‍ പുതുവഴികളില്‍
വെളിച്ചമായിനി പുനര്‍ജ്ജനിക്കുമോ?
കുഞ്ഞുമോള്‍ സി. എന്‍.
ഗവ. ഹൈസ്ക്കൂള്‍
പേഴയ്ക്കാപ്പിള്ളി
kavitha nannayittundu.Kunjumol teacherkku abhinandanangal......
ReplyDeleteഅഭിനന്ദനങ്ങള്‍!!!!!!!!!!!
ReplyDeleteനാടിന്റെ സ്പന്ദനത്തിന്റെ മണം...കൊള്ളാട്ടോ.
ReplyDeleteManassile mathil polichchumattan namukku kazhiyatte....
ReplyDelete'പരസ്പ്പരസ്നേഹ സുധാകണികകള്‍ ' പൊഴിക്കാന്‍ നമുക്കും വരും തലമുറക്കും സാധിക്കാന്‍ ഈശ്വരനോട് പ്രാര്‍ത്ഥിക്കാം!
ReplyDeletekunjumol chechy,
ReplyDeleteI amAjitha.kavitha ishtayi.manam kulurpikkum manushya nanmakal...parasparasneha sudhakanikakal...
kollam...nattuvazhikalude manamoorunna kavitha...iniyumezhuthoo...
kunjumol chechy,
ReplyDeleteI amAjitha.kavitha ishtayi.manam kulurpikkum manushya nanmakal...parasparasneha sudhakanikakal...
kollam...nattuvazhikalude manamoorunna kavitha...iniyumezhuthoo...