പറന്നു..പറന്ന്..

പറന്നു..പറന്ന്..

                 കിളികരയുന്നു! പതിവില്ലാതൊരു

ചെറുകിളിയെന്തു മൊഴിഞ്ഞീടുന്നു;

ആരുടെ ജനനം, ആരുടെ മരണം

ആരുടെ ജീവിതചക്രവിതാനം?

നിളപറയുന്നു! നിഴലുകളുരുകിയ-

സായംസന്ധ്യ മയങ്ങീടുമ്പോള്‍

തേടിയതാകാം തവ കവിതകളില്‍

ചൂടിയ പൂര്‍വ്വമഹീതലചരിതം.

തിരയുരചെയ്‌വൂ; പതിരുകളില്ലാ-

ക്കഥപോലലിവോടതിരിന്‍ കദനം-

പാടിയതാകാ,മുതിരും വാക്കുകള്‍

പാലിച്ചീടേണ്ടതി,രതുമാകാം.

മകളോതിയതോ, മലരുകള്‍തൂകിയ-

കുളിര്‍മണമവനിയിലാകെപ്പടരാന്‍

വാടിയ വാടികളെഴുതിയ കവിതക-

ളീണത്തില്‍ക്കിളിചൊല്ലിയതാകാം.

മധുതിരയുന്നൊരു ചിത്രപതംഗം

മൂളിയ കഥകളിഗീതംതന്നില്‍

വിധിവിളയാട്ടക്കനലെരിയിക്കും

പെരിയവനരുളിയ വര;മതുമാകാം.

തരുനിരകള്‍തന്‍ തണലിലിരുന്നേന്‍

പെരുമകള്‍നീക്കിയ കവിതകുറിക്കാന്‍

മുതിരുന്നേരങ്ങളിലീ സ്വരജതി-

യുയരാറുണ്ടതിമോഹനസാമ്യം.

നിരവധിയോര്‍മ്മകളുഴുതുമറിച്ചേ-

നെഴുതിയ പുതിയൊരുഹൃദയവികാരം

പരിണാമത്താലൊരുചെറുകിളിയാ-

യരികിലണഞ്ഞേയ്ക്കാം തവസ്‌മൃതിയില്‍!!

                                                                              -അന്‍വര്‍ ഷാ ഉമയനല്ലൂര്‍