മറ്റൊരു തൊഴിലും കിട്ടാതെ തല മൂത്തുനരച്ച്
പക മൂത്തുമൂത്ത് അദ്ധ്യാപകനായതാണ്.
പകയാല്‍ മുമ്പില്‍ക്കാണുന്നവറ്റയെ ഒക്കെ
ഒന്നല്ല ഒരുനൂറുപാഠം പഠിപ്പിക്കുമെന്നുറച്ചതാണ്.
എത്ര പഠിപ്പിച്ചാലും പഠിയാത്തവറ്റ പടിക്കു പുറത്ത്.
ഇമ്പൊസിഷന്‍, കൊമ്പസിഷന്‍ തുടങ്ങിയ കലാപരിപാടികള്‍വേറെയുമുണ്ട്.
തിരിച്ചുതല്ലില്ലെന്നുറപ്പുണ്ടെങ്കില്‍
കവിളടിച്ചുപൊളിക്കുകയുമാവാം.
ചില കൊച്ചു മോണ്‍സ്റ്റേഴ്സിന്റെ (V. K. N.) തുടുകവിള്‍ കാണുമ്പോള്‍
തല്ലിപ്പഴുപ്പിക്കാന്‍ ബഹുരസമാണ്.
കുട്ടിപ്പിശാശുക്കളുടെ കരച്ചിലോ, സംഗീതം തന്നെ.
അദ്ധ്യാപകന്റെ കത്തും പകയിലേക്കു ഘൃതം പോലെ വീഴുന്ന കര്‍ണ്ണാമൃതം.
തൊഴില്‍ പകയാണെങ്കിലും
ജലപാനത്തിനും മധുപാനത്തിനും മറ്റുനേരമ്പോക്കിനും
ഇതു മതിയാവില്ല.
അതിനു സൈഡു വിസിനസ്സു ബേറെ.
അദ്ധ്യാപഹയനെന്നാള്‍ക്കാര്‍ പരിഹസിക്കാറുണ്ട്.
അതാപ്പഹയന്മാര്‍ക്കു കഥയറിയാത്തതുകൊണ്ടാണ്.
അത്തുംപുത്തും തിരിയാത്തവരെ അനര്‍ത്ഥം പഠിപ്പിച്ച്
അക്ഷരവിരോധികളാക്കുന്നതിന്റെ സുഖമറിയാത്തതിനാലാണ്.
