ഓര്‍മ്മകള്‍ മായുന്നു - കവിത

വഴിതെറ്റി, കണ്ണുകള്‍ പാതിരാപ്പാടത്ത്

പഴനെല്ല് കൊയ്യും കിനാവ്‌ കണ്ടു

കരയുന്നു പിന്നെ ചിരിക്കുന്നു വീണ്ടുമെന്‍

കദനങ്ങള്‍ പായാരം പങ്കിടുന്നു.

ചിതറിത്തിമിര്‍ത്തെത്തും മോഹനീര്‍ച്ചാര്‍ത്തെന്നെ

എതിരിട്ടുചൊല്ലി ഒഴുകില്ല ഞാന്‍

മനസ്സിന്റെ തീരത്ത്‌ ചാഞ്ഞുനില്‍ക്കും

സ്നേഹമരവും പറഞ്ഞിനി പൂക്കില്ല ഞാന്‍.

മറവികള്‍ ഓര്‍മയുടെ മതിലുംകടന്നെത്തി

കരിപൂണ്ട മൂലയില്‍ കാത്തുനിന്നു

അവയെന്റെ കരളിന്റെ കരളില്‍ കഠാരയുടെ

തെളിമുന കൊണ്ടുപടം വരച്ചു.

കണ്ണീരുറഞ്ഞു ഹിമാമാലയായി മാറുന്നു

ഉരുക്കിയൊഴുക്കുവാന്‍ സൂര്യനില്ല

പഴമയുടെ പലകയിലമരുന്നിരിക്കുന്നു

തെളിയാത്ത ചിത്രങ്ങള്‍ ചിന്തപോലെ.

മനസ്സിന്റെ കോണിന്നിരുട്ടത്തു ചാരിനി-

ന്നൊരു വീണ മീട്ടുന്നപശ്രുതികള്‍

ചിതലുകള്‍ തിന്നുതീര്‍ത്തോടുവില്‍ എറിഞ്ഞു

പൊന്‍ മണികള്‍ അലുക്കിട്ട എന്‍ ചിലങ്ക.

മിഴിനീരൊഴിച്ചു ഞാന്‍ സൂക്ഷിച്ച ചിപ്പികളില്‍

മിഴിതുറന്നില്ല തൂമുത്തുമണി

ഓര്‍മ്മയുടെ ചിത്രങ്ങളൊട്ടിച്ച പുസ്തകത്തി-

ന്നാഴങ്ങളില്‍ മയില്‍‌പ്പീലി ചത്തു.

കനിവേതുമില്ലാതെ കനല്‍ക്കൂന ചിതറിച്ചു

മുകളില്‍ തിളങ്ങുന്ന മീനസൂര്യന്‍

കരളിന്നഗാധതയില്‍ അലറുന്ന സാഗരത്തി--

ന്നരികില്‍ തളര്‍ന്നു ഞാന്‍ വീഴുമെന്നോ...

മറവികള്‍ മരണമില്ലാതമരത്വമാര്‍ന്നതില്‍

അലിയുന്നമരുന്നു നിത്യതയില്‍

മറവികള്‍ മരണമില്ലാതമരത്വമാര്‍ന്നതില്‍

അലിയുന്നമരുന്നു നിത്യതയില്‍.

അനിതാ ശരത്

മലയാളം അദ്ധ്യാപിക

ഗവ. ഹൈസ്കൂള്‍, കാലടി

തിരുവനന്തപുരം