വെള്ളയമ്പലത്തെ ആല്‍മരം - കവിത

സുഗതേ, നമിക്കുന്നു നിന്നെ ഞാന്‍

അരുതെന്ന് പറയുവാനാവാതെ

നിരാലംബയായ്, നിശ്ശബ്ദയായ്,

കുനിഞ്ഞ കഴുത്തിലേക്ക്‌

ഇടിവാളുകള്‍ വീശി എറിയും നരാധമര്‍

എന്റെ പ്രാണനപഹരിക്കുംമുമ്പ്,

മണ്ണിനെ, വിണ്ണിനെ, സൂര്യനെ, നിലാവിനെ

കാമിച്ചു മതിവരാത്തോരെന്റെ

പ്രാണനപഹരിക്കും മുമ്പ്,

നീ, ഹൃദയപരിതാപമോടെ ഓടിവന്ന്

നിന്‍ കുഞ്ഞുവിരലുകള്‍ നീട്ടി

അരുതെന്ന്, അരുതെന്ന്,

ഭ്രാന്തമായ് ആര്‍ത്തുവിളിച്ചൊരാനിമിഷത്തെ,

സുഗതേ, നമിക്കുന്നു നിന്നെ ഞാന്‍ ...

ഒറ്റ മഴുവെട്ടിന്റെ ആഘാതമെത്ര

കിളിമുട്ടകള്‍ തകര്‍ന്നു ചതഞ്ഞുപോയ്!

എന്നിലച്ചില്ലുകള്‍ പൊടിഞ്ഞ്,

അസ്ഥിയും മാംസവും വെന്തമണം

വാനിലേക്ക് ഉയരും മുമ്പ്

കിളികള്‍ കൂടും പാട്ടും വെടിഞ്ഞ്

എന്നെ വെടിഞ്ഞ്

എങ്ങോ പറന്നു മറയുന്നതിന്‍ മുമ്പ്

അതിനുമുമ്പ്, അതിനുമുമ്പ് ഓടിവന്നെന്‍

മിഴിയടയും മുമ്പ്

അരുതെന്ന് വിലപിച്ച

സുഗതേ, നമിക്കുന്നു നിന്നെ ഞാന്‍...............

'നാഗിനി'

എച്ച്.എസ്.എ.

ജി.എച്ച്.എസ്.എസ്.ചെറുതുരുത്തി,

തൃശൂര്‍.