അയാള് ആലോചിക്കുകയായിരുന്നു.
അവളും.
പക്ഷെ, എവിടെയാണ്...
എന്നാണ്...
പെട്ടന്നയാള് എരിയുന്ന സിഗരട്ട്
ആഷ്ട്രെയില് എറിഞ്ഞു.
"വരൂ...അവിടെ നില്ക്കുന്നതെന്തിനാ.....?''
അപ്പോള് അവളും വിചാരിച്ചു, എത്ര നേരമായി ചുമരും ചാരി ഇങ്ങനെ നില്ക്കുന്നു.
ഇടുപ്പില് തിരുകിവച്ചിരുന്ന താക്കോല്ക്കൂട്ടം കൈയിലെടുത്തു അയാള്ക്കരികില് ചെന്ന് അവള് ആ കാലുകളില് കെട്ടിപ്പിടിച്ചു.
"ഞാനൊരു ചുഴലി ദീനക്കാരിയാ സര്...
എന്നെരക്ഷിക്കണം ''
പെട്ടെന്നയാള് ചാടിയെഴുന്നേറ്റു.
"നിര്ത്തെടീ...നിന്റെ അഭിനയം. ഞാനോര്ക്കുന്നു. നന്നായി ഓര്ക്കുന്നു നിന്നെ. വര്ഷങ്ങള് അഞ്ചാണ് കടന്നു പോയത്.. അന്നും ഈ കോവളം കടപ്പുത്തെ ഹോട്ടലിലെ നൂറാം നമ്പര് മുറിയില് വച്ച് ഇതേ അടവ് കാട്ടി നീയെന്നെ പറ്റിച്ചു.
ചികിത്സക്കായി ഞാന് രണ്ടായിരം രൂപയാണ് നിനക്ക് തന്നത്."
അയാള് അവളുടെ മുടിക്കുത്തില് ചുറ്റിപ്പിടിച്ചു.
തോവാളത്തോട്ടം ചുറ്റി വരുന്ന പുലരിക്കാറ്റിന്റെ സുഗന്ധത്തോടെ അത് അഴിഞ്ഞുലഞ്ഞു വീണു.
"നീയിപ്പോള് കൂടുതല് സുന്ദരിയായി. നന്നായി മലയാളം പറയുന്നു.
അന്ന് നീയെന്നെ തമിഴ് പറഞ്ഞാണ് പറ്റിച്ചത്, ഭയങ്കരി!" അയാള് നിന്ന് കിതച്ചു.
അവള് ശബ്ദിച്ചില്ല.
പകരം അനുസരണയോടെ കട്ടിലില് ഇരുന്നുകൊണ്ട്
അയാളെ നോക്കി.
"വരൂ സര്"
"വേണ്ട. നിനക്കെത്ര രൂപയാ ഇന്ന് വേണ്ടത്?"
അവളുടെ നിറഞ്ഞ കണ്ണുകള് അയാള് കണ്ടില്ലെന്നു നടിച്ചു. താക്കോല് കൂട്ടം തറയില് നിന്നെടുത്തു അയാള് അവളെ ഏല്പിച്ചു ."
പിന്നെ ഒരു ചെറിയ കെട്ട് നോട്ടെടുത്ത് അവളുടെ മുന്പിലിട്ടു. .
"എടുത്തുകൊണ്ടു പോടീ..."
താക്കോല്ക്കൂട്ടം ഇടുപ്പില് തിരുകി, സാരിത്തലപ്പുകൊണ്ട് കണ്ണീരൊപ്പി അവള് എഴുന്നേറ്റു.
"ഞാന് ഇറങ്ങുന്നു സര്. എനിക്ക് രൂപ വേണ്ട."
"എന്തായാലും ഈ പാതിരാത്രി ഒറ്റയ്ക്ക് പോകണ്ട. നേരം വെളുക്കട്ടെ."
ഒറ്റയ്ക്കല്ല സര്. മണല്പ്പരപ്പില് എവിടെയെങ്കിലും അയാള് കാണും. ഒന്ന് ടോര്ച്ചു മിന്നിച്ചാല് വന്നോളും."
"അയാളെയും നീ പറ്റിക്കുമോടീ...കാശുകൊടുക്കാതെ?"
"ഇല്ല സര്. അയാള് എന്നെ കൊന്നുകളയും. തല്ലിച്ചതച്ചാ പറഞ്ഞു വിടുന്നത്. എന്നാലും എനിക്കയാള് ദൈവമാ. എന്റ ഭര്ത്താവായിപ്പോയില്ലേ...?
അവള് ഭക്തിയോടെ താലിച്ചരട് കണ്ണില്വച്ചു.
"ഭര്ത്താവോ...! ഭ്രാന്ത് പറയുന്നോടീ....കള്ളി..! പഠിച്ച കള്ളി!"
കരണത്ത് അയാളുടെ അടിയേറ്റ്, കൊടുങ്കാറ്റില് ഒരു പൂച്ചെടി പിഴുതുവീഴുംപോലെ അവള് തറയിലിരുന്നുപോയി.
പാഠഭാഗങ്ങള് വിശകലനം ചെയ്യുന്ന ഇത്തരം സൃഷ്ടികള് എല്ലാ മലയാളം അദ്ധ്യാപകസുഹൃത്തുക്കളില് നിന്നും 'സ്ക്കൂള്വിദ്യാരംഗം ബ്ലോഗ് ' പ്രതീക്ഷിക്കുന്നുണ്ട്. എഴുതാനും എഴുതിയവ മറ്റുള്ളവരുമായി പങ്കുവയ്ക്കവാനും മടിച്ചിരിക്കുന്ന അദ്ധ്യാപകസുഹൃത്തുക്കള്ക്ക് ഷംലടീച്ചറിന്റെ ഈ സംരഭം ഒരു പ്രചോദനമാകുമെന്നുകരുതുന്നു. 
